Ik word geleefd.
Vannacht kon ik niet inslapen, ik voel mij gespannen. Maar waarvoor? Het valt heus wel mee mijn 'eerste schooldag, ik ken de meeste mensen, ik weet waar het over gaat. Het komt wel goed.
Om zes uur word ik wakker, ik word overvallen door angst. Wat als ik het toch niet aankan, een inzinking krijg? Vorig jaar was zwaar, maar misschien word dit jaar alleen maar zwaarder. Kan ik het wel aan?.
Ik kan de slaap niet meer vatten en ik kan niet meer tegen het piekeren. Daarom stap ik mijn bed uit.
Enigszins vrolijk ga ik richting school (samen met een klasgenoot), het college word geopend met 'dit word een heftig thema, het is logisch als dit iets met je doet'. Met grote ogen en een vrolijke lach, knik ik naar de docent. Ik praat meestal niet zoveel, ik ben meer een knikker. Ik zou wel meer moeten zeggen. Maar goed, niet de eerste dag.Het gaat wel denk ik. Gewoon niet zoveel nadenken (over het onderwerp) 'bekijk het op zakelijk manier' het val allemaal wel mee. Maar het onderwerp word steeds heftiger, met geluidsfragmenten. Mijn hoofd knal uit elkaar, ik zoek een aspirine in mijn tas. Ik weet niet wat ik voel, maar erg fijn voelt het niet. Wanneer hebben we nou pauze? Ik moet wat eten, roken of tenminste lucht. Maar we hebben geen pauze.
Twee uur later, kom ik een beetje beduusd het college uit. Moet dit morgen nou weer? Hoe ga ik dit ooit overleven?
In de trein gaat het wel, op de automatische piloot gewoon een beetje small talk de klasgenoot. Ik heb geen puf meer voor mijn 'geplande' tripje naar de stad, dus ik ga maar snel richting de supermarkt. In de supermarkt is het blijkbaar DOLLE maandag. Alle kassa's zijn open maar overal staat er een rij met mensen van hier tot TOKIO 'is het gratis?!' hoor ik mensen meerdere mallen zeggen. Tevens is de kinderwagen maffia ook op pad. Ik vind kinderen heel lief, schattig (ik doe een opleiding waar het om kinderen draait!) maar echt NIET in de supermarkt, wanneer het zo druk is en ik amper kan nadenken. De kinderwagens blokkeren de weg naar de gangpaden, de rolpaden echt bijna alles word geblokkeerd door die dingen. Voor mij staat er een moeder met drie kinderen in de rij, één van de kinderen heeft een 'ELSA jurk aan'. Ze gaat op de grond zitten, dan weer staan, dan liggen, dan in de kar zitten, dan in het mandje zitten. 'Elsa, niet doet hé .. zegt mama'. Oh god, heet ze nou echt Elsa of noemt haar moeder haar zo?. Ik zucht, ik zweet me dood. Ik wil hier snel weg. Thuis aangekomen, doe ik de keukenkastjes open en valt de ovenschaal uit het keukenkastje BAM, overal scherven.
Ik moet mijn hoofd leegmaken, ik moet meer slapen.
Om zes uur word ik wakker, ik word overvallen door angst. Wat als ik het toch niet aankan, een inzinking krijg? Vorig jaar was zwaar, maar misschien word dit jaar alleen maar zwaarder. Kan ik het wel aan?.
Ik kan de slaap niet meer vatten en ik kan niet meer tegen het piekeren. Daarom stap ik mijn bed uit.
Enigszins vrolijk ga ik richting school (samen met een klasgenoot), het college word geopend met 'dit word een heftig thema, het is logisch als dit iets met je doet'. Met grote ogen en een vrolijke lach, knik ik naar de docent. Ik praat meestal niet zoveel, ik ben meer een knikker. Ik zou wel meer moeten zeggen. Maar goed, niet de eerste dag.Het gaat wel denk ik. Gewoon niet zoveel nadenken (over het onderwerp) 'bekijk het op zakelijk manier' het val allemaal wel mee. Maar het onderwerp word steeds heftiger, met geluidsfragmenten. Mijn hoofd knal uit elkaar, ik zoek een aspirine in mijn tas. Ik weet niet wat ik voel, maar erg fijn voelt het niet. Wanneer hebben we nou pauze? Ik moet wat eten, roken of tenminste lucht. Maar we hebben geen pauze.
Twee uur later, kom ik een beetje beduusd het college uit. Moet dit morgen nou weer? Hoe ga ik dit ooit overleven?
In de trein gaat het wel, op de automatische piloot gewoon een beetje small talk de klasgenoot. Ik heb geen puf meer voor mijn 'geplande' tripje naar de stad, dus ik ga maar snel richting de supermarkt. In de supermarkt is het blijkbaar DOLLE maandag. Alle kassa's zijn open maar overal staat er een rij met mensen van hier tot TOKIO 'is het gratis?!' hoor ik mensen meerdere mallen zeggen. Tevens is de kinderwagen maffia ook op pad. Ik vind kinderen heel lief, schattig (ik doe een opleiding waar het om kinderen draait!) maar echt NIET in de supermarkt, wanneer het zo druk is en ik amper kan nadenken. De kinderwagens blokkeren de weg naar de gangpaden, de rolpaden echt bijna alles word geblokkeerd door die dingen. Voor mij staat er een moeder met drie kinderen in de rij, één van de kinderen heeft een 'ELSA jurk aan'. Ze gaat op de grond zitten, dan weer staan, dan liggen, dan in de kar zitten, dan in het mandje zitten. 'Elsa, niet doet hé .. zegt mama'. Oh god, heet ze nou echt Elsa of noemt haar moeder haar zo?. Ik zucht, ik zweet me dood. Ik wil hier snel weg. Thuis aangekomen, doe ik de keukenkastjes open en valt de ovenschaal uit het keukenkastje BAM, overal scherven.
Ik moet mijn hoofd leegmaken, ik moet meer slapen.
29 aug 2016
- meld ongepast verhaal
-
LilAngel
maandag 29 augustus 2016 16:21
Dit klinkt inderdaad niet zo goed. Wel goed dat je er zelf ook bewust van bent, van de situatie. Je weet hopelijk dat uit de situatie stappen ook een mogelijkheid is? Als dat jou op dat moment helpt is dat geen schande, hoewel het zeker een moeilijke stap kan zijn..
-
BED (opgeheven op 05-01-2023)
maandag 29 augustus 2016 20:57
Wat ontzettend rot dat je zo'n moeilijke dag had. Maar ook: wat stoer dat je toch naar school bent gegaan en niet hebt toegegeven aan je angsten. Dat je toch het collega uitzat terwijl het onderwerp je zwaar viel. Dat je op je grenzen hebt gelet door niet meer naar de stad te gaan. Dat je nog naar de supermarkt bent gegaan ondanks dat je zo'n zware dag had. Poeh, je mag trots zijn op jezelf! Hoop dat je vannacht wat beter slaapt!
-
st-ar
woensdag 31 augustus 2016 22:07
Dankje voor de lieve woorden allebei, ik ben een beetje te leeg om echt inhoudelijk te reageren. Maar het doet me wel goed
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 sep 2021 Strijd tegen de kilo's deel 1. ( 3 )
- O 27 feb 2021 Boos ( 2 )
- O 29 dec 2020 Goede voornemens ( 1 )
- O 22 dec 2020 Vader ( 5 )
- O 15 dec 2020 Destructief ( 3 )
- O 30 nov 2020 Brief aan mijn vader ( 3 )
- O 15 nov 2020 Worsteling ( 2 )
- O 08 okt 2020 Daten
- O 23 aug 2020 Uitdaging ( 5 )
- O 08 aug 2020 Wat als het gewoon goed gaat ( 3 )
- O 22 jul 2020 Wegwijzers ( 3 )
- O 23 jun 2020 Het is een gekke wereld.
- O 05 jun 2020 Scheiden en liefde ( 2 )
- O 02 jun 2020 Detox ( 3 )
- O 31 mei 2020 Contrast ( 2 )